Zasiadając w fotelach i oglądając uwiecznione na płótnach wydarzenia, bohater wyobraża sobie jedynie co by robił, gdyby dane było mu wcielić się w rolę arystokraty. Następnie sam doświadcza 'bycia' władcą. Istniejący tylko w jego głowie lokaje i służący wkrótce wykonują jego polecenia i spełniają jego prośby. Odwiedzają go inni możni, z którymi dyskutuje o problemach natury osobowościowej. W końcu przytacza też wspomnienia z okresu swego panowania, którego tak naprawdę przecież nie było.
"Pałac" jest przykładem mieszania się fikcji z rzeczywistością. Czytelnik, wystawiony na próbę, zaczyna zastanawiać się, czy to, co czyta, dzieje się naprawdę w fabule książki, czy tylko i wyłącznie w głowie Jakuba.
'Wiesław Myśliwski za pomocą żywego monologu bohatera ukazuje pełną napięć dynamikę ludzkiej świadomości' - [wyd. Znak]. W powieści panują zmienne nastroje. Raz bohater radzi cieszyć się z życia, później twierdzi, że nie ma ono sensu. W całej książce spotykamy się z różnymi życiowymi problemami, poruszamy kwestię życia i śmierci, czasu, wychowania, starości, wolności, pamięci, miłości i wielu innych aspektów ludzkiej egzystencji. Powieść pokazuje, że tak naprawdę wszystko zależy od naszego spojrzenia na świat. Myślenie nie może być nam narzucone z góry. Chociaż w wielu sytuacjach jesteśmy przymuszeni do wykonywania różnych czynności, to tak naprawdę to, jak je postrzegamy zależy od nas samych.
Warto wspomnieć też o wydaniu. Jest to bardzo ładnie oprawiona w twardą oprawę książka. Okładka owinięta jest dodatkowo obwolutą. Także wewnątrz kartki są z dobrej jakości papieru. Osobiście tym, co mnie najbardziej do przeczytania tej książki zachęciło był tytuł i okładka. Tak ładną książkę warto mieć na swojej półce :)
"Pałac" jako powieść psychologiczna z pewnością jest dla czytelnika wielkim wyzwaniem. Pomimo, że brakuje wartkiej akcji i fabuły, warto, aby każdy spróbował zmierzyć się z tą książką, z nadzieją, że pokaże ona czytelnikowi nowy kąt patrzenia na świat, lecz bez względu na to, czy to spojrzenie miałoby stać się jego własnym. "Pałac" wprowadza w melancholię, wywołuje wiele refleksji i pobudza do rozmyślań. Myślę, że jest oryginalnym sposobem na oderwanie się od nieustannej życiowej gonitwy.
Przeczytanie jej polecam głównie tym, których interesuje psychologia i ludzka osobowość.
Uwielbiam literaturę psychologiczną, więc pozycja jak najbardziej dla mnie:).
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!!
Hmm intrygująca książka o której nic nie słyszałem jak dotąd:) Trzeba by się za nią rozejrzeć;)
OdpowiedzUsuńKsiążka intrygująca... Psychologia i ludzka osobowość pociąga mnie nade wszystko, a w dodatku okładke tej książki kojarzy mi się z Hogwartem :)
OdpowiedzUsuńLubię książki psychologiczne, więc po tą z pewnością sięgnę, tym bardziej, że okładka bardzo ciekawa ;).
OdpowiedzUsuńOkładka jest piękna, ma sobie jakiś nieuchwytny urok, który przyciąga. A co do treści, to z przyjemnością się z nią zmierzę :)
OdpowiedzUsuńO ksiązce nigdy nie słyszałam. Może kiedyś przeczytam ;PP
OdpowiedzUsuńCiekawe, ciekawe ;) Natomiast okładka podbiła moje serce ;)
OdpowiedzUsuńOkładka jest naprawdę... magiczna, ale póki co daruję sobie powieść psychologiczną.
OdpowiedzUsuńO, to coś dla mnie :)
OdpowiedzUsuńMyślę, że w przyszłości przeczytam.
OdpowiedzUsuńKsiążka zdecydowanie dla mnie :) Przeczytałam do tej pory trzy powieści Myśliwskiego i wciąż mam niedosyt, dlatego bardzo cieszę się z wznowienia "Pałacu".
OdpowiedzUsuńWątek opuszczonego pałacu pojawił się już w którejś czytanej przeze mnie powieści tego autora, ale teraz to wieś ma być pusta, a pałac zamieszkany - bardzo intrygujący zabieg.
I znowu ta wojna, wszechobecna w prozie Pana Myśliwskiego.
Oj, czuję, że będzie uczta literacka :)
niekoniecznie dla mnie :)
OdpowiedzUsuńRaczej nie dla mnie... :)
OdpowiedzUsuńTo książka wprost stworzona dla mnie :). Nie dość, że autor zawarł w niej przesłanie, z którym się zgadzam w 100%, to jeszcze psychologia, to moje drugie imię :).
OdpowiedzUsuńŻe tak powiem 'wsiąkłam' w okładkę... Bardzo miło mi się kojarzy ;). Typowo psychologicznych książek jeszcze nie czytałam, więc czas zacząć :)
OdpowiedzUsuńNie przeczytam. Ty wiesz dlaczego... ;D
OdpowiedzUsuńNie miałam jeszcze do czynienia z powieścią psychologiczną. Poszukam :)
OdpowiedzUsuńMyślę, że ciekawym doświadczeniem byłoby przeczytanie tej książki ;d
OdpowiedzUsuńCo będę dużo pisać - kocham takie książki - zaraz lecę szukać jej i czytam.
OdpowiedzUsuń(Choć tak w nawiasie jeszcze nie przeczytała 3 na mojej półce - także psychologicznych, brak czasu)